Psalm 25 ~ Vastgelopen 

Eerst heb ik deze psalm heil genoemd, maar later bedacht ik dat de titel ‘vastgelopen’ beter past. Per slot van rekening heb ik deze psalm geschilderd om te verbeelden dat er in mij hart, gevoelsleven, zoveel paadjes zijn en soms doodlopende weggetjes. 

Tijdens het schilderen had ik bedacht om terug te gaan naar plekken van het verleden. Het graf van mijn oma, waar ik zoveel en vaak mee heb gepraat over de hemel waar ze naar verlangde. Friesland, waar ik een stuk van mijn jeugd heb doorgebracht. De plek waar de moeder ligt begraven van het oppasgezin waar ik vroeger heb gewerkt. Het land van mijn jeugdliefde, de geur en de klanken van die taal. Oostenrijk, de alpenweiden en het stromend smeltwater. 

In psalm 25:5 staat: Want, U o God, bent mijn behoud. Op U vestig ik mijn hoop alle dagen van mijn leven. Dat behoud, redding of heil… waarom is dat zo belangrijk. Waarom is het zo belangrijk om te weten dat mijn behoud bij God is? Ik vind het lastig om dat te begrijpen. Misschien wel, omdat dat waar ik ten diepste naar verlang buiten mijn bereik ligt en ik dat van een ander moet ontvangen als hij mij dat wil geven. Als hij wil, veiligheid, geborgenheid, woorden van vrede, waarheid.

Dat mijn leven, niet mijn leven, maar mijn persoonlijkheid is en wordt behouden in God voor tijd en eeuwigheid. 

Later ga ik het ander couplet van psalm 25 schilderen “Gods verborgen omgang vinden…Het heilsgeheim, het geheim van mijn behoud, toont Hij aan zijn vrienden. Als ik daar iets meer van kon begrijpen. 

Techniek: verf op papier                                                                                                                                          Afmeting: 40 x 50 cm

Dit schilderij wil ik eerst bijwerken en dan een goede foto van laten maken. Er is echt een verschil tussen de foto’s die ik maak en die een professionele fotograaf maakt.